แบกเป้ สะพายกล้อง ผูกเชือกรองเท้าแน่นๆ บุกแดนมังกร แผ่นดินใหญ่จีน ชาติมหาอำนาจแห่งเอเชีย พร้อมเล่าประสบการณ์ ถึงการเดินทางครั้งนี้ ทั้งความประทับใจ แหล่งท่องเที่ยว วัฒนธรรมและความยิ่งใหญ่ของอารยธรรมจีน กับทีมข่าว สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดพิษณุโลก 
“หากเอ่ยถึง “ประเทศจีน”หรือ “คนจีน” ในความคิดของคุณ คุณคิดอย่างไร แต่สำหรับผม กับการเดินทางไปแผ่นดินใหญ่ครั้งแรก มันช่างตื่นตาตื่นใจมาก เปรียบตัวผมเอง เป็นกบในกะลา พอเปิดหูเปิดตา ก็อยากจะเขียนเล่าสู่กันฟัง”
…สวัสดีครับ ผมชื่อ ชินวัฒน์ สุขศรี หรือใครที่รู้จักผม ก็จะเรียก เอกครับ ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของสำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดพิษณุโลก ก็จะขอเล่าถึงประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิต ที่ได้มีโอกาสเดินทางไปประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ กับคณะสื่อมวลชนภาคเหนือของไทย จำนวน 20 ท่าน นำโดย นาง ดวงมาลย์ ศรีกิจวิไลกุล ผู้อำนวยการ สำนักประชาสัมพันธ์เขต 3 เชียงใหม่ ภายใต้การอำนวยการของสถานกงสุลใหญ่ แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ประจำเชียงใหม่ 
ที่ได้เชิญคณะสื่อมวลชนภาคเหนือ เดินทางไปแผ่นดินใหญ่ ช่วงระหว่างวันที่ 10 – 17 กันยายน 59 เพื่อร่วมนำเสนอข่าว ทั้งการเปิดตลาดการค้าเสรี ในย่านอาเซียน การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ ศูนย์การค้า – ส่งขนาดใหญ่ หรือแม้แต่สวนสาธารณะปอดของคนจีน ที่อยู่ทามกลางตึกสูง และการพัฒนา จนนำไปสู่ความเป็นมหาอำนาจในทุกด้าน จนเป็น 1 ในทวีปเอเซีย รวมถึงสัมพันธ์ทางการทูตที่ดี ระหว่าง ไทย – จีน ที่นับถือกันเป็นประเทศเมืองพี่ เมืองน้อง กันมาอย่างยาวนาน นับแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน
เริ่มต้นการเดินทาง วันที่ 1… ผมนั่งรถโดยสารประจำทาง ออกจากสถานี บขส. แห่งที่ 2 พิษณุโลก กับหัวหน้าผม ชื่อนางสาวพรรณี สัสดีแพง ประชาสัมพันธ์จังหวัดพิษณุโลก เพื่อไปขึ้นเครื่อง ที่สนามบินจังหวัดเชียงใหม่ ก็ต้องบอกว่าตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย กับการเดินทางด้วยเครื่องบินไปต่างประเทศครั้งแรก ส่วนเรื่องภาษาไม่ต้องพูดถึง 55 สมัยเรียนนั้น ผมตั้งใจเรียนมากไปหน่อย ก็พอฟุต ฟิต ฟอ ไฟ งูๆ ปลาๆ ถูๆ ไถๆ มึนๆ งงๆ ไปตามเหตุการณ์ อาศัยสังเกตจากคนรอบข้าง แล้วก็ทำตาม แต่โชคดี ที่ทริปนี้ มีไกด์คนไทย เดินทางไปด้วย ทำให้ทุกอย่างดูสะดวกหน่อย เพราะว่ามีคนแปลภาษาให้ นั่นเองครับ
“และหากเอ่ยถึง “ประเทศจีน”หรือ “คนจีน” ซึ่งผมเอง ก็ได้ดูจากคลิป หรืออ่านข่าวตามสื่อต่างๆ ความรู้สึกผมตอนแรก ผมไม่อยากไป เอาเสียเลย แต่ในใจ ก็ขอลองไปเปิดหูเปิดตาสักครั้ง มันจะเป็นไรไป โอกาสมาแล้วนิ…
คณะสื่อและผม เดินทางออกจากสนามบินเชียงใหม่ ใช้เวลาบินประมาณ 2 ชั่วโมง ก็ถึงสนามบินเมืองกวางโจว หน้าด่านแรก คือการตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งที่นั่นเขามีการตรวจคนเข้าประเทศที่เข้มมาก เพื่อสกัดกั้น ทั้งเรื่องการขนยาเสพติด หรือสิ่งผิดกฎหมายต่างๆ ซึ่งก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดี ในการรักษาความปลอดภัยเป็นอย่างมาก
และหลังจากลงเครื่องเสร็จ ก็ได้เดินทางต่อด้วยรถไฟความเร็วสูงของจีน ไปเมืองหนานหนิง ซึ่งอยู่ตอนใต้ของประเทศจีน ต้องบอกว่า “รถไฟโครตไวเลยครับ” เดินทางจากเมืองหนึ่ง ไปอีกเมืองหนึ่งเป็นพันกิโล ใช้เวลาน้อยมาก ความเร็วก็ เฉลี่ย 200 – 350 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ผมลองนับในใจดู เวลารถไฟวิ่งสวนทางกัน จนพ้นขบวน ผมนับได้แค่ 3 วินาทีเองครับ ซึ่งไวมากจริงๆ และจากกวางโจว ไปเมืองหนานหนิง ระยะทางห่างกันประมาณ 1,000 กว่ากิโลเมตร ก็จะใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงครับ แต่นั่งอยู่ตู้ในรถไฟ จะไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะมันจะนิ่มมากๆ และขอแนะนำอยู่อย่างครับ จากประสบการณ์ส่วนตัวจริงๆ ควรกินอะไร ให้อิ่มท้องก่อนขึ้นรถไฟ ถ้าขืนไปสั่งอะไรกินอาหารกล่อง รสชาติอาจจะไม่ถูกปากคนไทยก็ได้ครับ หรือถ้าใครมีโอกาส จะลองสั่งดูก็แล้วแต่นะ 55
“ประเทศจีน การทำอาหารแต่ละอย่าง จะมาจากวิถีตามแต่ละท้องถิ่น หลากหลายกันไป เพื่อสื่อถึงวัฒนธรรม ที่สืบทอดกันมา โดยทั่วไป นิยมรับประทานอาหารจานผักและธัญพืชเป็นหลัก อุปกรณ์การกินหลัก ก็คือตะเกียบ”
วันที่ 2 …ถึงเมืองหนานหนิง มณฑณกว่างซี ทางการจีน ได้จัดงานใหญ่ เป็นงานมหกรรมแสดงสินค้า CHAINA –ASEAN EXPO ครั้งที่ 13 ซึ่งได้รับความร่วมมือของรัฐบาลประเทศอาเซียน 10 ประเทศ และหนึ่งในนั่น คือประเทศไทยของเรานั่นเอง เพื่อเปิดตลาดการค้าเสรี ย่านอาเซียน
สำหรับเมืองหนานหนิง ความรู้สึกผมนะ เป็นเมืองที่น่าอยู่เลยครับ สำหรับคนที่ไม่ชอบความวุ่นวายมากนัก ตัวเมืองก็ไม่ใหญ่มากจนเกินไป ความทันสมัยก็มีสีสันอยู่บ้าง และที่นี้จะมีสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญคือ ชิงชิ่วชาน หรือภูเขาชิงชิ่ว ได้ชื่อว่าเป็นปอดของเมืองหนานหนิง เพราะมีสภาพป่าที่อุดมสมบูรณ์ เป็นที่ออกกำลังการของชาวเมืองหนานหนิง
“เนื่องจากประชากร ของประเทศจีน มีหลักเป็นพันล้านคน มาเป็นอันดับ 1 ของทวีปเอเชีย นั่นก็เป็นเหตุผลใหญ่ ที่ทางการจีน ต้องแบ่งการจัดสรรที่ทำกินและที่อยู่อาศัยให้ประชาชนอย่างชัดเจนและเป็นสัดส่วน โดยชาวจีน จะอาศัยอยู่ตามคอนโดสูง ทั้งในตัวเมืองและเขตชานเมือง ตามฐานะของแต่ละครอบครัวที่มีกำลังซื้อ แต่ถ้าใครอยากอยู่แบบ บ้านเดี่ยวหรือบ้านสองชั้น แบบบ้านเรา ครอบครัวนั้นจะต้องมีฐานะที่เรียกว่ารวยเลย ถึงจะซื้อบ้านและที่ดินได้ …ฟังจากไกด์ พูดให้ฟังมาครับ ”
วันที่ 3 ….จากนั้น คณะได้เดินทางไปที่เมืองหางโจว เป็นเมืองหลวงของมณฑลเจ้อเจียง ซึ่งเป็นเมืองเก่าแก่ 1 ใน 6 ของประเทศจีน ต้องบอกว่า เศรษฐกิจ ร้านค้า เจริญมาก แต่เมืองนี้ ยังมีกลิ่นไอของวัฒนธรรมจีนผสมอยู่ ยังคงควบคู่กับการเจริญเติบโตของประเทศ และสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ คือทะเลสาบซีหู มรดกโลกแห่งนครหางโจว โดยภาษาจีน ซี แปลว่าตะวันตก หู แปลว่าทะเลสาบ เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อของจีน ด้วยบรรยากาศแสนโรแมนติก อากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี และมีนิยายรักนางพญางูขาว ที่โด่งดังเกิดขึ้นที่นี้ หากคู่รักจับมือกันเดินข้ามสะพาน ก็จะรักกันตลอดไป
“ ประเทศจีน เป็นประเทศที่มีอารยธรรมยาวนานที่สุดประเทศหนึ่ง โดยหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ สามารถค้นคว้าได้บ่งชี้ว่าอารยธรรมจีน มีอายุถึง 5,000 ปี”
วันที่ 4 …ออกจากเมืองหางโจว เดินทางด้วยรถมินิบัส ประมาณ 2 ชั่วโมง ถึงเมือง อี้อู เป็นเมืองค้าส่งใหญ่อันดับต้นๆ ของโลกในจีน “และสินค้าที่นี้ บอกเลยตระการตามาก ไปเอาสินค้าที่ไหนมาขาย กันหล่ะเนี้ย เยอะมากมายจริงๆ ซึ่งก็ประมาณกว่า 2 ล้านชนิดสินค้า มีศูนย์การค้าขนาดใหญ่ ภายในประกอบด้วยร้านค้ามากกว่า 75,000 ร้าน และกระจายสินค้าออกไปขายทั่วโลก “ตอนนี้ปากค้างคำว่า OHO…สำหรับสินค้าที่ได้รับความสนใจ เป็นพวก เฟอร์นิเจอร์และผลิตภัณฑ์จากหนังจระเข้ ส่วนสินค้าไทย จะเป็นลำไยอบแห้ง ที่นำเข้ามาขายในประเทศจีน …ลองนึกกันเล่นๆ ดูครับ ถ้าเราเป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์สักอย่าง แล้วมีโอกาสได้เข้ามาเปิดตลาดในจีน ที่เมืองอี้อูนี้ เท่ากับว่าได้กระจายสินค้าไปทั้งประเทศจีน และคู่ค้าจากทั่วโลกนั่นเอง …
“สินค้าที่มีขาย อยู่ตามท้องตลาดในไทย “ไกด์” บอก บางอย่างมาจากที่เมืองอี้อูนี้แน่นอน”
วันที่ 5 และวันที่ 6 …กับมหานครเซี่ยงไฮ้ ผมนั่งอยู่ที่พัก มองดูตึกเซี่ยงไฮ้ ทาวเวอร์ เกิดมาก็ไม่เคยเห็น ตึกอะไรจะสูงกว่าก้อนเมฆ สร้างกันไปได้ยังไง ไม่กลัวความสูงกันเลยหรือไงครับ ผมได้มีโอกาสขึ้นไปดูวิวด้านบน แค่ขึ้นลิฟท์ ก็ทึงแล้ว ระดับความสูง 121 ชั้น แต่ชั้นชมวิวจะอยู่ที่ชั้น 119 ใช้เวลาขึ้นเพียง 55 วินาทีเท่านั้น โห้ยยย ทึ่งจริงๆ ด้านบนบรรยากาศสุดยอด ไม่เหมือนผมปืนขึ้นยอดต้นมะพร้าวที่บ้าน มันคนละอารมณ์กันเลยครับ ตัวตึกก็ออกแบบ ให้สามารถเดินได้รอบ มองเห็นวิว ได้ทั่วมหานครเซี่ยงไฮ้ เดินไปก็เสียวไป เพราะโรคกลัวความสูง กำเริบ
“สำหรับตึกเซี่ยงไฮ้ ทาวเวอร์ เป็นตึกที่สูงลำดับที่ 3 ของโลก รองจาก ตึกบุรจญ์เคาะลีฟะฮ์ ในดูไบ (Burj Khalifa Dubai)” และ “อับราจ อัล เบท ทาวเวอร์ส” (Abraj Al-Bait Towers) ในประเทศซาอุดิอาระเบีย ในนครมักกะห์”
“และแต่ละเมืองที่ไปมา รถมอเตอร์ไซค์ ตามท้องถนน จะไม่มีขับขี่เหมือนบ้านเรานะ เขาจะใช้รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า และจะมีช่องจราจร ไม่มาขับปนกับรถใหญ่ จะมีขับร่วมกัน ก็เป็นตามตรอก ซอยเล็กๆ เท่านั้น อีกอย่างครับ “สุนัข” ผมแทบไม่เห็นเลย ไปมา 7 วัน เจออยู่ตัวเดียวจริงๆ โดนมัดเชือกรอเจ้าของ อยู่หน้าภัตตาคารจีน เพราะเขาห้ามเอาเข้าครับ”
สุดท้ายนี้ คณะทีมงานและผม ได้เก็บภาพบรรยากาศ มุมต่างๆ ในแต่ละเมือง ของประเทศจีน มาให้ลองชม กันดูครับ และต้องขอขอบคุณ ทางสถานกงสุลใหญ่ แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ประจำเชียงใหม่ นายเหริน ยี่เซิง กงสุลใหญ่แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนประจำเขียงใหม่ ที่นำคณะสื่อรัฐ เอกชน เยี่ยมเยือนดูงาน เมืองหังโจว หนานหนิง อี้อูและเซี้ยงไฮ้ เป็นเวลา 8 วัน 7 คืน ก่อนเดินทางกลับประเทศไทย โดยสวัสดิภาพ
ชินวัฒน์ สุขศรี จนท.ประชาสัมพันธ์จ.พิษณุโลก /รายงาน