น้องบูม ดช.รัฐภูมิ กลั่นหวาน อายุ 7 ปี กำลังประสบปัญหาโรคอ้วนอย่างหนัก นร.ชั้นป.1 รร.บ้านหนองกุลา ต.หนองกุลา อ.บางระกำ จ.พิษณุโลก ช่วงแรกเกิดก็ปกติ 2.5 กก. พอเข้า 3 ขวบเริ่มกินมาก น้ำหนักขึ้นอย่างต่อเนื่อง สัปดาห์ละ 1-2 กก. อาศัยอยู่กับปู่-ย่า ที่มักจะตามใจไม่ยอมขัดเรื่องกิน ครูต้องช่วยคุมน้ำหนัก หวั่นเกิดโรคเจ็บป่วยได้ง่าย
วันที่ 8 มิ.ย.2558 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก นายวิรัช พานซ้าย ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านหนองกุลา ตำบลหนองกุลา อำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก ว่ามีนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เป็นโรคอ้วนผิดปกติ และจากกิจกรรมเยี่ยมบ้านนักเรียน ซึ่งเป็นกิจกรรมในระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา พิษณุโลก เขต 1 ของครูประจำชั้น เพื่อสร้างสัมพันธภาพที่ดีระหว่างบ้านกับโรงเรียน รวมทั้งครูและผู้ปกครองนักเรียนจะได้หาแนวทางร่วมกันในการหาวิธีการส่งเสริม พัฒนา ป้องกัน และแก้ไขปัญหาของนักเรียนร่วมกัน พบว่า เด็กมีโรคประจำตัวที่ควรให้ความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน จึงเดินทางไปตรวจสอบพบเด็กอ้วนคนดังกล่าวคือ ด.ช.รัฐภูมิ กลั่นหวาน อายุ 7 ปี หรือน้องบูม กำลังนั่งเรียนอยู่ในห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ ร่วมชั้นเรียนเดียวกันตามปกติ โดยมีอาจารย์มณี น่วมบาง ครูประจำชั้นเป็นผู้สอน
อาจารย์มณี เปิดเผยว่า น้องบูมสามารถอ่านออกเขียนได้ตามระดับสติปัญญาของนักเรียนชั้นเดียวกัน แต่มีปัญหาเรื่องนั่งหลับช่วงก่อนพักกลางวันและช่วงภาคบ่าย และจากการชั่งน้ำหนักตัวของน้องบูมล่าสุด พบว่ามีน้ำหนักตัวถึง 90 กิโลกรัม ทำให้เกรงว่าจะส่งผลต่อตัวน้องบูมในอนาคต จากการไปเยี่ยมบ้านเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ทราบว่าน้องบูม พักอาศัยอยู่กับปู่และย่ารวมทั้งพี่สาวของน้องบูม เนื่องจากพ่อและแม่ของน้องบูมแยกทางกัน พ่อไปอยู่กับครอบครัวใหม่แต่ก็อยู่ตำบลเดียวกัน ส่วนแม่ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เนื่องจากปู่และย่ามีอาชีพทำนา รายได้ไม่แน่นอน แต่ก็มีความพร้อมในการเลี้ยงดูน้องบูมและพี่สาวต่อไป สภาพแวดล้อมของครอบครัวปกติ ร่าเริงแจ่มใส แต่ปู่กับย่ามักจะตามใจน้องบูมเป็นพิเศษ แม้จะพยายามให้น้องบูมรับประทานอาหารให้น้อยลง แต่ก็ไม่กล้าที่จะขัดใจหลาน เลยทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เวลานอนกลางคืนก็ต้องใส่แพมเพิส เพราะทานน้ำมากทำให้ปัสสาวะบ่อยบางครั้งไม่รู้สึกตัว
ที่สำคัญ น้องบูม ยังมีโรคประจำตัวคือ โรค G 6 PD (จีซิกพีดี) บกพร่อง หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ โรคแพ้ถั่วปากอ้า สารหรือยาที่ทำให้เกิดเม็ดเลือดแดงแตกได้บ่อยได้แก่ ยารักษามาเลเรียบางชนิด ยาซัลฟา ยาปฏิชีวนะบางชนิด วิตามินเค และถั่วปากอ้า เป็นต้น นอกจากนี้การติดเชื้อต่าง ๆ เช่นเป็นไข้หวัด หลอดลมอักเสบ ก็ทำให้เกิดเม็ดเลือดแดงแตกได้
นายสมบัติ กลั่นหวาน อายุ 61 ปี อยู่บ้านเลขที่ 136 หมู่ 5 บ้านหนองหลวง ต.หนองกุลา อ.บางระกำ จ.พิษณุโลก ปู่ของน้องบูมเปิดเผยว่า น้องบูมเป็นลูกของ นายยอด กลั่นหวาน อายุ 39 ปี ลูกชายของตน ปัจจุบันได้แยกทางกับแม่ของน้องบูมแล้ว จึงให้น้องบูมและพี่สาวคือ น.ส.นฤพร กลั่นหวาน อายุ 18 ปี เรียนอยู่ชั้น ม.5 โรงเรียนประชาสงเคราะห์นิคมบางระกำ มาพักอาศัยอยู่กับตนและภรรยา คือนางไสว กลั่นหวาน อายุ 62 ปี โดยพักอาศัยอยู่บ้านเดียวกันรวม 4 คน ตอนเกิดมาน้ำหนักตัวของน้องบูมก็หนักเพียง 2,510 กรัมปกติเช่นเด็กทั่วไป กระทั่งอายุได้ 3 ปีน้ำหนักเริ่มขึ้นเรื่อย ๆ สัปดาห์ละ 1 – 2 กิโลกรัม ปัจจุบันหนักถึง 90 กิโลกรัม ทำให้มีปัญหาในเวลานอนตอนกลางคืน เพราะจะเกิดอาการหยุดหายใจ เมื่อเกิดอาการก็จะไม่ยอมล้มตัวลงนอนอีก ต้องลุกขึ้นมานั่งพิงฝาบ้านหลับแทน ทำให้ตนกับย่าของเด็กต้องคอยเฝ้าระวังไม่เป็นอันหลับอันนอน เวลาป่วยก็จะเป็นมากกว่าเด็กปกติ ถ้าเป็นไข้ต่อมทอนซิลก็จะอักเสบ ต้องพาไปให้หมอฉีดยาให้ทุกครั้ง หากช่วงไหนหายใจไม่คล่องไม่สะดวกก็ต้องพาไปพ่นยาลักษณะเหมือนคนเป็นโรคหอบหืดที่โรงพยาบาล
ส่วนอาหารน้องบูมก็จะกินเหมือนที่ผู้ใหญ่กินกัน แม้อาหารเผ็ด ๆ ก็สามารถกินได้ อาหารโปรดคือข้าวเหนียว แกงเลียง แกงส้ม และชอบเนื้อหมูเป็นพิเศษ สามารถกินอาหารได้ครั้งละมากๆ ตนเคยควบคุมอาหารไม่ให้น้องบูมกินมาก ๆ แต่ก็ทนสงสารไม่ไหวเมื่อเห็นน้องบูมหิว ร้องไห้ขอกิน เพราะอายุเพียง 7 ขวบ พูดคุยอธิบายให้ควบคุมการกินน้องบูมก็ไม่เข้าใจ เวลาไปโรงเรียน ไม่ได้ห่อข้าวไปกิน กินอาหารกลางวันตามโครงการอาหารกลางวัน ครูก็จะคอยควบคุมให้กินน้อย ๆ แต่ก็ควบคุมลำบาก เพราะถ้าน้องบูมหิวกินไม่อิ่มตอนกลางวันก็จะงอแง เวลาเลิกเรียนกลับถึงบ้าน จะหาของกินตลอดเวลาจนจบอาหารมื้อค่ำ ถึงจะหยุดกินแล้วเข้านอนตามปกติ
เรื่องการออกกำลังกายนั้น น้องบูมทำได้อย่างเดียวคือปั่นจักรยานคู่ใจไปรอบ ๆ บ้าน แต่เวลาไปโรงเรียนไม่ยอมขี่จักรยานไปเอง แต่จะให้ปู่ขับรถจักรยานยนต์ไปส่งและไปรับทุกวัน นายสมบัติ กล่าวต่อว่า ตนอยากวอนให้สังคมช่วยรักษาน้องบูมให้เท่านั้น เพราะถ้าหากน้องบูมยังอ้วนขึ้นเรื่อยๆ แบบผิดปกติแบบนี้ตนคิดว่าหลานต้องอายุสั้นอย่างแน่นอน ลำพังตนคงไม่มีเงินพอที่จะรักษา เฉพาะค่าอาหารการกินของน้องบูมและค่าแพมเพิสวันหนึ่งใช้ไม่ต่ำกว่า 200 บาท รถขายขนมหรือของกินผ่านบ้านไม่ได้ จะต้องซื้อกินจนคนขายหยุดรถรอหน้าบ้านเลยทีเดียว ถ้าไม่ซื้อให้ก็จะร้องไห้งอแงทำให้เกิดความสงสาร เงินเก็บของตนที่มีอยู่ก็แทบจะหมดแล้ว หากท่านใดต้องการช่วยเหลือน้องบูมสามารถบริจาคเงินช่วยเหลือได้ทางธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาหนองกุลา ชื่อบัญชี นายสมบัติ กลั่นหวาน เลขที่บัญชี 016892326562
