วันนี้( 12 มี.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีน้องที่ป่วยเป็นออทิสติก มีความสามารถในการอ่านออกเสียงภาษาไทย ผ่านการประกวดจนได้รับรางวัลเหรียญทองระดับชาติ น้องดังกล่าว ด.ช.ณภัทร์ อยู่นิ่ม หรือ น้องข้าวปุ้น อายุ 11 ปี ป่วยเป็นออทิสติก สมาธิสั้น เป็นบุตรของนางวาสนา ตันอุดม อายุ 48 ปี อยู่บ้านเลขที่ 4 หมู่ 2 ต.พลายชุมพล อ.เมือง จ.พิษณุโลก โดยน้องข้าวปุ้น มีสามารถพิเศษอ่านออกเสียงภาษาไทย ได้ชัดเจน และไปทำการแข่งขันการอ่านออกเสียงภาษาไทย ในงานศิลปหัตถกรรมนักเรียนระดับชาติ ครั้งที่ 64 ที่เมืองทองธานี จ.นนทบุรี ได้เหรียญทองระดับชาติพร้อมเกียรติบัตร จนเป็นความภาคภูมิใจแก่ครอบครัวอย่างมาก
โดยผู้สื่อข่าวได้ให้น้องข้าวปุ้น อ่านออกเสียงบทความให้ฟัง ก็พบว่าอ่านได้อย่างคล่องแคล้ว ทีเดียว
นางวาสนา ตันอุดม กล่าวว่า ตอนแรกที่เลี้ยงน้องปุ้นก็ไม่ทราบว่าน้องปุ้นเป็นเด็กพิเศษ คิดว่าเป็นเด็กสมาธิจนเมื่อส่งบุตรชายเข้าเรียนปรากฎว่าน้องข้าวปุ้นไม่สามารถเรียนได้ จึงได้พาไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลพุทธชินราชก็พบว่าเป็นเด็กพิเศษ จากนั้นมาจึงเริ่มใส่ใจน้องข้าวปุ้นมากขึ้นและตั้งใจว่าจะเลี้ยงดูให้น้องข้าวปุ้นสามารถช่วยเหลือตัวเองและมีชีวิตที่เป็นสุข ส่วนพ่อน้องข้าวปุ้น คือ จ่าสิบเอกพิเชษ อยู่นิ่ม ทหารพรานไปประจำราชการอยู่ที่ จ.ยะลา ซึ่งก็ได้เริ่มทำการศึกษาวิธีการเลี้ยงดูเด็กพิเศษ พร้อมทำความเข้าใจโดยอยากฝากถึงพ่อแม่ผู้ปกครองที่มีลูกหลานเป็นเด็กพิเศษ อย่าดุด่าเมื่อเขาทำผิดหรือแสดงอารมณ์รุนแรง ต้องค่อยๆปรับอารมณ์ และสร้างความเข้าใจแก่เด็ก เพราะเด็กเหล่านี้จะสมาธิสั้นแต่สามารถที่จะเรียนรู้ได้ นอกจากนี้ยังได้ฝึกให้เลี้ยงสัตว์ไม่ว่ากระต่าย นก กระรอก ก็จะช่วยให้เด็กพิเศษมีพัฒนาการที่ดี โดยที่ผ่านมาน้องข้าวปุ้น ก็มีการพัฒนาที่ดีและมีสมาธิมากขึ้น จนสร้างความภูมิใจเข้าร่วมประกวดคว้ารางวัลมากได้ จึงเชื่อว่าเด็กออทิสติกทุกคนก็สามารถทำได้เพียงใส่ใจ เข้าใจ และให้กำลังใจ นอกจากน้องข้าวปุ้น คว้ารางวัล อ่านออกเสียงภาษาไทย ได้เหรียญทองระดับชาติพร้อมเกียรติบัตร ยังสามารถคว้ารางวัล ที่ 1 เรียงความวาดภาพระบายสี ประเภทบกพร่องทางสติปัญญา ระดับ ป.1-ป.6 และเตรียมตัวไปแข่งขันในงานหัตถกรรมสู่อาเซียน อีกด้วย
ปัจจุบันน้องปุ้นเรียนอยู่ชั้น ประถมศึกษา ที่ 4 โรงเรียนกาวิละอนุกูล จ.เชียงใหม่ โดยน้องข้าวปุ้น กล่าวว่า รู้สึกภูมิใจมากที่คว้ารางวัลมาได้ เป็นรางวัลให้พ่อแม่ ซึ่งช่วงนี้ปิดเทอมก็กลับมาอยู่กับแม่ที่บ้านและช่วยเหลืองานบ้านต่างๆเพราะรู้สึกสนุกและเป็นเรื่องดี