อุทาหรณ์ คุณแม่ลืมกุญแจรีโมททิ้งไว้ในรถยนต์กระบะ หนูน้อยวัย 1 ขวบ 6 เดือน บุตรชายวัยกำลังซนเผลอไปโดนปุ่มล็อคประตูรถ ทำให้ไม่สามารถเปิดประตูออกมาได้ ร้อนถึงเจ้าหน้าที่กู้ภัยเข้ามาช่วยเหลือ สุดท้ายต้องตามช่างผู้ชำนาญมาสะเดาะกุญแจ ช่วยเหลือเด็กออกมาได้อย่างปลอดภัย เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 21 ธ.ค. 2557 บริเวณถนนพญาเสือ ใกล้เคียงร้านข้าวมันไก่พังกี่ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.พิษณุโลก
เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 21 ธ.ค. 2557 เจ้าหน้าที่สมาคมกู้ภัยข่าวภาพพิษณุโลก รับแจ้งเหตุ มีเด็กติดอยู่ภายในรถยนต์กระบะ บริเวณถนนพญาเสือ ใกล้เคียงร้านข้าวมันไก่พังกี่ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.พิษณุโลก หลังรับแจ้งจึงรุดไปตรวจสอบ ที่เกิดเหตุพบรถยนต์กระบะยี่ห้อโตโยต้า รุ่นวีโก้ แบบตอนเดียว สีขาว หมายเลขทะเบียน บล 7035 พิษณุโลก โดยมี นางวลินเนศวร์ ชญาสิรินภัทร อายุ 40 ปี อยู่บ้านเลขที่ 336 หมู่ 6 ต.หนองตูม อ.กงไกรลาศ จ.สุโขทัย ผู้เป็นแม่ ได้พยายามเคาะกระจกและตะโกนเรียกลูกชายของตนเองอยู่ตลอดเวลา ทราบชื่อคือ น้องจริงจัง วัย 1 ขวบ 6 เดือน ที่เผลอไปโดนปุ่มล็อคประตูรถ ทำให้ไม่สามารถเปิดประตูออกมาได้ เจ้าหน้าที่กู้ภัยจึงพยายามช่วยกันใช้ลวดเหล็กยาวเกี่ยวกับตัวล็อคประตูรถยนต์ แต่ไม่สามารถเปิดออกได้แต่อย่างใด เพราะเป็นระบบล็อคประตูแบบรีโมท จากนั้นจึงได้โทรศัพท์ตามช่างผู้ชำนาญงานมาทำการสะเดาะกุญแจ โดยใช้เวลานานกว่า 30 นาที จึงสามารถเปิดประตูรถยนต์ช่วยเหลือนำเด็กออกมาได้อย่างปลอดภัย ท่ามกลางความโล่งอกของผู้ปกครอง และชาวบ้านที่มายืนดูคอยให้กำลังใจ
ด้าน นางวลินเนศวร์ ชญาสิรินภัทร แม่ของน้องจริงจัง เล่าว่า ก่อนเกิดเหตุตนขับรถยนต์มาจอดอยู่ริมถนนเส้นพญาเสือ เพื่อมาเอาของที่บ้านเช่าบริเวณดังกล่าวและดับเครื่องยนต์เอาไว้ โดยให้บุตรชายรออยู่บนรถเนื่องจากเป็นวัยกำลังเล่นซน เกรงว่าถ้าหากอุ้มบุตรชายลงไปด้วยจะเดินซุกซนจนเกิดอุบัติเหตุได้ หลังจากที่เอาสิ่งของมาใส่ท้ายกระบะรถเรียบร้อยแล้ว ตนจึงเดินไปเปิดประตูรถยนต์แต่ก็ไม่สามารถเปิดออกได้ เนื่องจากบุตรชายเผลอไปเล่นโดนกุญแจปุ่มรีโมทล็อคประตูแบบอัตโนมัติ จากนั้นตนจึงพยายามเคาะกระจกเรียก เพื่อที่หวังว่าบุตรชายจะพอเปิดล็อคประตูรถให้ได้บ้าง แต่ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กก็ยังเล่นซนอยู่ภายในรถโดยไม่ได้สนใจอะไร จากนั้นจึงได้โทรศัพท์ขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่กู้ภัย จนสามารถช่วยเหลือนำตัวบุตรชายออกมาจากรถยนต์ได้อย่างปลอดภัยดังกล่าว ซึ่งต่อไปตนจะต้องระมัดระวังมากขึ้นเป็นพิเศษ โดยไม่ปล่อยให้บุตรชายอยู่ตามลำพัง
………………………………………………………