เมื่อวันที่ 28 ก.ค. 57 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่า ที่วัดเกาะแก้วประชานุรักษ์ ม.2 ต.ชัยนาม อ.วังทอง จ.พิษณุโลก มีหลวงปู่อายุยืน 101 ปี สภาพร่างกายยังแข็งแรง พูดจารู้เรื่องดี ตลอดทั้งยังจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นอย่างดี จึงเดินทางไปตรวจสอบมีนายบุญเรือง แตงก่อ ผอ.สำนักงานพุทธศาสนาจังหวัดพิษณุโลก ได้เดินทางไปกราบนมัสการ พร้อมนำสิ่งของไปถวายร่วมด้วย โดยที่สำนักงานเจ้าคณะอำเภอวังทอง ซึ่งตั้งอยู่ภายในวัดวัดเกาะแก้วประชานุรักษ์ โดยพบกับพระครูศุภกิจจาภิมณฑ์ เจ้าคณะอำเภอวังทอง สอบถามความเป็นมา ทราบว่ามีหลวงปู่อายุ 101 ปี จริง โดยจำวัดอยู่ในกุฏิชั้นล่างของสำนักงานเจ้าคณะอำเภอวังทอง พร้อมกับได้พาเข้าไปกราบไหว้
บริเวณห้องชั้นล่างของสำนักงานเจ้าคณะอำเภอวังทอง พบหลวงปู่บุญธธรรม เตชวโร นั่งพักผ่อนอยู่เตียงอย่างสงบนิ่ง จึงได้สอบถามหลวงปู่บุญธรรม ซึ่งตลอดเวลาฟังเข้าใจและพูดคุยรู้เรื่องทุกอย่าง แต่บางครั้งอาจจะหลงลืมไปบ้าง เพราะสภาพร่างกายและสังขารที่ไม่เอื้ออำนวย แต่หลวงปู่บุญธรรมก็เล่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาในอดีตได้เข้าใจทุกอย่าง 
หลวงปู่บุญธธรรม เตชวโร เล่าว่า ตนเองเกิดวันที่ 15 สิงหาคม 2456 ที่ ต.บึงพร้าว อ.วังทอง จ.พิษณุโลก บิดาชื่อมั่น และมารดาชื่อไข่ ตอนนั้นยังไม่มีนามสกุล ต่อมามีการตั้งนาสกุล จึงใช้นามสกุลคำหลง มีพี่น้อง 3 คน มารดาเสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็ก พี่สาวชื่อข้อ ส่วนหลวงปู่เป็นคนที่ 2 มีชื่อเล่นว่าโบ้ ส่วนน้องสาวชื่อสกุล ตอนนี้เสียชีวิตหมดแล้ว ช่วงอายุ 20 ปี จึงได้บวชเป็นพระที่วัดเณรน้อย ในอำเภอวังทอง หลังจากนั้นได้ 3 พรรษา ได้เป็นสมภาร และพรรษาที่ 4 ได้เป็นเจ้าคณะตำบลท่าสัก จ.อุตรดิตถ์ 
จากนั้นได้ไปศึกษาธรรมที่วัดคลองโพธิ์ อ.พิชัย จ.อุตรดิตถ์ ต่อมาได้ไปศึกษากรรมฐานที่วัดศรีโขลง จ.เชียงใหม่ อีก 7 พรรษา และกลับมาอยู่วัดท่าสัก จ.อุตรดิตถ์ และกลับมาอยู่วัดตาปะขาวหาย อ.เมืองพิษณุโลก และมาอยู่วัดวัดเกาะแก้วประชานุรักษ์ จนถึงปัจจุบัน ช่วงอายุ 30 ปี ได้สึกออกมามีครอบครัวและมีบุตร 1 คน และบุตรได้เสียชีวิต และภรรยาเสียชีวิต จนอายุ 69 ปี ตัดสินใจบวชอีกครั้งที่วัดตาปะขาวหาย ต.หัวรอ อ.เมืองพิษณุโลก มีพระราชรัตนรังสี เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูอนุโยคศาสนกิจ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูวินิตศีลขันธ์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์
พระครูศุภกิจจาภิมณฑ์ เจ้าคณะอำเภอวังทอง เปิดเผยว่า หลวงปู่ชอบฉันยอดผักหรือผักทั่วไปและปลาเป็นประจำมาโดยตลอด สาเหตุที่นิมนต์มาอยู่ที่วัดเกาะแก้วประชานุรักษ์ เพราะจะได้ดูแลอย่างใกล้ชิด นอกจากนั้นยังมีญาติและหลานที่ยังมีชีวิตอยู่มาเยี่ยมส่งข้าวปลาอาหาร โดยเฉพาะ ดร.จ.ส.อ.ทวี บูรณเขตต์ ศิลปินแห่งชาติ สาขางานประติมากรรม เป็นหลานแท้ๆของหลวงปู่คนหนึ่ง ตลอดเวลาหลวงปู่จะช่วยเหลือตนเองได้ แต่จะมีรถวีลแชร์เอาไว้ 1 คัน เพื่อใช้นั่งขณะจะไปเข้าห้องน้ำหรือทำธุระส่วนตัว เพราะเวลาเดินจะลำบากเนื่องจากอายุเยอะ ทุกวันจะคอยดูแลในเรื่องอาหารกินฉัน และหลวงปู่จะไม่มีโรคประจำตัว ความจำดี พูดคุยฟังเข้าใจ แต่ก็มีบางที่หลงลืม เป็นเรื่องปกติที่อายุมากแล้ว