อาคารเมื่อ 56 ปี ที่เกิดจากไฟไหม้ทำให้เป็นย่านค้าขายที่เจริญก้าวหน้าแบบเก้ากระโดด “อาคารราชพัสดุ” แต่ 20 กว่าปีกลับเกิดอาการช็อตไป หยุดความเจริญ เพราะการขยายความเจริญเติบโตของเมืองพิษณุโลกกระจายออกไปรอบด้าน โดยทิ้งล่องรอยความเจริญไว้เพียงชาวเมืองรุ่นปู่ย่าตายายรุ่นที่มีอายุ60ปีขึ้นไปตามกระแสเศรษฐกิจคนรุ่น30-40ปี ต่างหาอาชีพการงานสร้างครอบครัวสร้างบ้าน ไปอาศัยตามหมู่บ้านต่างๆ ทิ้งวิถีของบรรพบุรุษความจำเจที่ตนได้รับมาตั้งแต่เด็ก เดินตามกระแสของนักลงทุน 
ปัจจุบันอาคารจึงมีแต่คนเฒ่าคนแก่บรรพบุรุษชาวเมืองบางร้านยังค้าขายแบบเดิมๆ,บางร้านมีไว้เพื่อเป็นที่อาศัยหลับนอน,บางร้านถูกปรับเปลี่ยนตามสมัยนิยม,,ร้านบางร้านยังขายดีรับทรัพย์อย่างน่าชื่นใจ เช่น ร้านอะไหล่เครื่องยนต์การเกษตรที่ยัง บอกได้เลยว่าพิษณุโลกเราเป็นเมืองผลิตพืชผลการเกษตรจริงๆ ขายดีมากเช่นร้าน ส.การยนต์,ร้านสมพร ฯ
แต่อัตตลักษณ์ที่ยังคงเหลืออยู่และจะคงต่อไปนั่นคือแหล่งอาหารการกินและวิถีชีวิต ร้านที่เปิดมาจน2-3รุ่น รุ่นปู่,รุ่นพ่อ,รุ่นลูกหรือตั้งแต่สร้างอาคารคือประมาณ50ปีขึ้นไป และร้านที่ขายในตลาดเทศบาลนคร มีเจ้าเก่า20ปีขึ้น อาทิ ร้านผัดไทยขนมเบื้อง,ร้านก๋วยเตี๋ยวเต้าหู้,ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ติงลี่ ,ร้านเซ้งฮะ (ยิ้มๆ)บะหมี่เกี้ยวหมูแดงหมูกรอบ+ร้านกาแฟ,โจ๊กอัมรินทร์,,กอก้วยเจ้หมวย(สามล้อเครื่อง),ร้าน25น.,ภัตคารทิพรส,ข้าวแกงลุงหนวด,ข้าวคลุกกะปิฯลฯ
ร้านที่มาที่นี่แต่เคยเปิดมานานที่อื่นเช่น ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาโกตุ๋ย ม.ชินลาภ,เย็นตาโพทะเล อาฟู่สาขา2 ก๋วยเตี๋ยวเนื้อน้ำใสโชคดี(โกตุ๋ย),ก๋วยเตี๋ยวเนื้อโพธิ์งามเนื้อตุ๋น ฯลฯ แต่ล้นเต็มไปด้วยคุณภาพ ความอร่อยสะอาด
ที่กล่าวมาเพียงบางส่วนและอาคารนี้เดินทางผ่านกาลเวลามาได้อย่างถูกทางตามวิถีเพราะอนาคต จะเป็นย่านสำคัญ รองรับนักท่องเที่ยวในยุคที่ค้นหาวิถีดำรงชีวิตที่แท้จริง สรรหาอาหารการกิน
หากการเดินทางสะดวกรวดเร็ว เช่นด้วยรถไฟความเร็วสูง ที่จะเข้ามาและจอดค่อมสถานีรถไฟพิษณุโลกแห่งเดิมได้ ความยิ่งใหญ่ของตำนานอาคารราชพัสดุ ตลาดเทศบาลนครก็จะกลับมาอย่างรวดเร็วและสร้างเศรษฐกิจให้เกิดความมีชื่อเสียงกับจังหวัดพิษณุโลกอีกครั้ง อย่างแน่นอน
กล้าณรงค์ ภักดิ์ประไพ
รถท่องเที่ยวชมเมืองพิษณุโลก
3 กุมภาพันธ์ 2556