ห้อยซากนกขู่นกปากห่างไม่ให้ลงแปลงข้าว

ปัญหานกปากห่าง  กับชาวนาในพิษณุโลก  ยังเป็นปัญหาที่ยังไม่สามารถแก้ไขได้   ชาวนาหลายรายใช้สารพัดวิธี  ทั้งจุดปะทัดไล่นก   หรือวิธีอื่น ๆ   ส่วนที่บริเวณแปลงนาข้าว  ในเขตตำบลหัวรอ  หลายแห่ง  ใช้ภูมิปัญญาดั้งเดิม    ติดธง  ทำหุ่นไล่กา   เพื่อให้ปริมาณนกปากห่างที่เข้ามาในนาข้าวลดลง

โดยปัญหานกปากห่าง ในจังหวัดพิษณุโลก  เริ่มมีมากเมื่อประมาณ ต้นปีที่ผ่านมา  โดยเฉพาะที่อำเภอพรหมพิราม  ที่มีนกปากห่างนับล้านตัว อพยพมาอาศัยอยู่บริเวณที่รกร้าง  ส่งกลิ่นเหม็น  และทำให้นาข้าวของชาวนาเสียหาย  และคาดว่า นกปากห่าง ที่เริ่มมีมากขึ้นในเขตตำบลหัวรอ  ซึ่งเป็นเขตรอยต่อของอำเภอพรหมพิราม  จะเป็นนกที่แยกฝูงมาจากบริเวณดังกล่าว

 

ทั้งนี้ก่อนหน้า  นกปากห่าง เป็นนกที่มีประโยชน์สำหรับชาวนาเป็นอย่างมาก  ในการกำจัดหอยเชอรี่ ที่ระบาดอย่างหนัก   ทำให้ชาวนาสามารถลดรายจ่ายจากการซื้อยากำจัดหอยเชอรี่ได้เป็นอย่างดี  แต่เนื่องจากปริมาณนกปากห่างที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  ทำให้พื้นที่แหล่งอาหารของนกปากห่าง  หรือนาข้าว เริ่มไม่เพียงพอ   นกจะลงนาข้าวเพื่อหาอาหารในปริมาณที่หนาแน่นขึ้น  จนนาข้าวได้รับความเสียหาย อีกทั้งนกปากห่างเป็น สัตว์อนุรักษ์  ไม่สามารถกำจัดหรือทำลายได้   เกษตรกรชาวนาจึงต้องหาสารพัดวิธี  ในการไล่นกปากห่าง ไม่ให้ลงมาทำลายนาข้าวของตนเอง  ล่าสุด พบว่า   เกษตรกรชาวนา  ใช้วิธี นำซากนก  มาแขวนไว้รวมกับธง  และหุ่นไล่กา  ในแปลงนา  เพื่อเป็นการขู่ให้นกปากห่างกลัว  แต่ก็ยังไม่มีการยืนยันได้ว่า ปริมาณนกปากห่าง ลดลงจากวิธีการดังกล่าวหรือไม่ 

 

แสดงความคิดเห็น