29 กันยายน 2554 ย่านเศรษฐกิจจังหวัดเชียงใหม่ถูกน้ำปิงท่วมหนัก ไม่แพ้ปี 2548 หลายจังหวัดในภาคกลาง นครสวรรค์ ลพบุรี ชัยนาท อ่างทอง ก็ล้วนถูกน้ำท่วมหนัก และท่วมในเขตเมืองด้วย ทำให้อดคิดถึงเมืองพิษณุโลกไม่ได้ วันนี้ เรายังอยู่ต่ำกว่าแม่น้ำน่านประมาณ 10-30 เซนติเมตร และเป็นอย่างนี้มาเกือบเดือนแล้ว น้ำน่านเมืองพิษณุโลกปีนี้ก็สูงมาก สูงที่สุดเท่าที่จำความได้ แต่ไม่ท่วมเมืองพิษณุโลก ที่ผมมองว่า พิษณุโลกทั้งเก่งและเฮง
ตัวเองมีความผูกพันกับจังหวัดเชียงใหม่ค่อนข้างมาก เรียนและทำงานที่เชียงใหม่ร่วม 10 กว่าปี ชาวพิษณุโลกอีกไม่น้อยก็พูกพัน ทั้งศิษฐ์เก่ามช.ศิษฐ์เก่าแม่โจ้ ม.พายัพ สมัยก่อน คนพิษณุโลกจบมัธยมแล้วนิยมไปเรียนต่อป.ตรีที่เชียงใหม่พอควร แม่น้ำปิง เป็นแม่น้ำสายหลักที่ผ่ากลางเมืองเชียงใหม่ มีลำน้ำสาขาทั้งลำน้ำแม่แตง ลำน้ำแม่กวง มีเขื่อนที่คอยกักต้นน้ำคือเขื่อนแม่กวง เขื่อนแม่งัด สองเขื่อนรวมกันยังเก็บน้ำได้แค่ครึ่งเดียวของเขื่อนแควน้อยบำรุงแดน จ.พิษณุโลก และสภาพลำน้ำปิงต่างจากลำน้ำน่านเมืองพิษณุโลก ที่ระดับตลิ่งต่ำมาก ที่นั่นหน่วยวิกฤติอยู่ที่ 4-5 เมตร และสภาพแวดล้อมเมืองเชียงใหม่ก็เติบโตเร็วมาก ถนนวงแหวนรอบนอกหลายเส้น บ้านจัดสรร ล้วนก่อสร้างขวางทางน้ำหลากเดิม แม้จะเคยมีประสบการณ์โดนท่วมหนักเมื่อปี 2548 แต่ดูเหมือนว่าจะใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย
อีกทั้งดูเหมือนว่าระบบแจ้งเตือนภัยของเชียงใหม่ก็ไม่ชัดเจนนัก การเสริมแนวกระสอบทราย การแจ้งเตือนระดับน้ำ ยังไม่ครอบคลุมจุดเสี่ยงทั้งหมด สภาพวันนี้เชียงใหม่จึงสำลักน้ำ
เมื่อเทียบกับเมืองพิษณุโลก ในด้านความเก่ง พิษณุโลกมีทีมงานป้องกันน้ำท่วมเขตเศรษฐกิจที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน มีนายกเปรมฤดี ชามพูนท เป็นหัวแรงใหญ่ และได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากหน่วยงานรัฐทั้งหมด ผวจ.พิษณุโลก ชลประทานพิษณุโลก กองทัพภาคที่ 3 และอีกหลายหน่วยงาน เรามีการเตรียมการรับวิกฤติน้ำน่านตั้งแต่เดือนสิงหาคม ถึงกันยายนแม่น้ำน่าน 10.90 เมตร สูงกว่าตลิ่ง หรือ ความจุของลำน้ำที่ 10.54 เมตร แต่น้ำก็ไม่ท่วมเมืองพิษณุโลก
โชคดีอีกด้านคือสภาพที่ตั้งของเมือง อยู่ใต้เขื่อนสิริกิติ์ จ.อุตรดิตถ์ ใต้เขื่อนแควน้อยบำรุงแดน อ.วัดโบสถ์ จ.พิษณุโลก และที่อ.พรหมพิราม ยังมีเขื่อนนเรศวรอีกหนึ่งจุดคอยควบคุมคลองส่งน้ำ มีน้ำเหนือเขื่อน และน้ำท้ายเขื่อนที่ควบคุมได้ระดับหนึ่ง ทำให้สามารถบริการจัดการน้ำน่านช่วงไหลผ่านเมืองพิษณุโลกได้วันต่อวัน เป็นความโชคดีบนความเก่งในการบริหารจัดการน้ำร่วมกันได้
เฮียหมง
29 กันยายน 2554
